Saint-Hubert, de legende van een nobele jager die op een dag het licht zag
10
okt
2017
Door florence.cassara 10 oktober 2017 Categorieën Geschiedenis Geen commentaar
De legende
De streek van Saint-Hubert, met haar mythische, wildrijke bossen in het hart van de Ardennen, is al eeuwenlang een paradijs voor jagers. Ook wandelaars vertoeven er graag om te genieten van de uitgestrekte natuur. Land van herten en legenden, laten we even terugblikken op hoe deze regio in de provincie Luxemburg uitgroeide tot de Europese hoofdstad van de Jacht.
Hubertus werd geboren in Aquitanië rond 660 in een aristocratische familie. Hij was een fervente jager die het grootse deel van zijn tijd doorbracht in de Ardense bossen. Hij leidde een werelds leven en vond religie niet belangrijk. Hoe meer hij op jacht ging, hoe meer hij zich verwijderde van God. Op Goede Vrijdag had hij zin om te jagen hoewel het in die tijd oneerbiedig was om te jagen op die dag. Hij vond niemand om met hem mee te gaan, dus ging hij alleen op pad.
De legende vertelt dat hij die dag oog in oog kwam te staan met een groot hert met een lichtend kruis tussen zijn gewei. Het hert sprak hem met diepe stem toe: “Hubertus, Hubertus! Hoe lang nog gaat u de dieren in dit bos vervolgen? Hoe lang nog zal deze passie u verhinderen om uw ziel te bekeren?” De aangeslagen Hubert wierp zich op de grond en riep: “Heer! Wat wilt u dat ik doe?» “Ga naar Lambertus, de bisschop van Maastricht» vervolgde de stem “Bekeer u en doe boete voor uw zonden”.
Het hert zou Hubertus hebben aangezet om zich te bekeren en later bisschop van Tongeren en Maastricht te worden. Hij stierf in 727 en werd begraven in Luik. Hij werd heilig verklaard in 743 op 3 november, de dag dat hij nog ieder jaar gevierd wordt. Hubertus werd een heilige jager die de bevolking genas van hondsdolheid. Door de eeuwen heen vereerden meer en meer gelovigen hem en werd Saint-Hubertus een echte mythe.
Het dorp van Saint Hubert
In 825 wordt zijn lichaam overgebracht van Luik naar Andage (oorspronkelijke naam van de stad Saint-Hubert), in een klooster in het hart van de Ardense bossen. De stad wordt druk bezocht door bedevaarders en vanaf 837 worden grote pelgrimstochten georganiseerd.
Saint-Hubert wordt aanroepen voor hondsdolheid. Vandaag is hij de patroonheilige van de jagers en de boswerkers. Met de zegening van de honden worden ze beschermd tegen ziektes en ongelukken.
Saint-Hubert genas ook mensen van hondsdolheid. De zieken kregen een insnijding op hun voorhoofd waarin een stukje zijden stof werd gewreven. Deze stof was een deel was van het gewaad waarmee men Saint-Hubert had ingewikkeld na zijn dood. Wanneer de zieke na 9 dagen genezen was, kon hij op zijn beurt andere mensen genezen van hondsdolheid. Dolle honden werden afgemaakt terwijl gezonde honden gevrijwaard werden van de ziekte door oplegging van de sleutels van Saint-Hubert.
Ondanks de ontdekking van het vaccin tegen rabiës door Pasteur in 1885, wordt Saint-Hubert ook vandaag de dag nog aangeroepen tegen hondsdolheid en ook tegen kiespijn en om alle zenuwziektes te genezen. Het is vooral op Pinkstermaandag dat de decaan de relikwie op het voorhoofd legt van degenen die de misviering bijwonen.
Ontdek
Ieder jaar, op 3 november wordt het traditionele Feest van Saint-Hubert gevierd in de Basiliek.
Op het programma :
– Misviering in de basiliek
– Ambachtsmarkt in de stad
– Uitdeling van gewijde broodjes
– Dierenwijding aan de basiliek
– Jachthoornblazers
Aan dit feest hangt ook een andere legende vast:
‘Op een dag, de derde van de maand november, lang na de dood van Saint-Hubert, gingen twee heren op jacht in de buurt van Andage. Tot hun verbazing vonden ze geen enkel spoor van wild. Ze herinnerden zich opeens dat ze zich bevonden op de plek die Saint-Hubert vroeger uitkoos om te jagen. Ze beloofden om hun eerste jachttrofee van de dag aan hem op te offeren. Onmiddellijk daarna renden hun honden een enorm everzwijn achterna, de jagers volgden de dieren die hun naar de muur van het klooster leidden. Daar stopte het everzwijn en gaf hij zich zonder tegenstand over aan de jagers. De jagers doodden het dier en vergaten daarbij hun belofte. Toen ze aanstalten maakten om het dier mee te nemen sprong het plots weer op, alsof het verontwaardigd was over hun daden, en het verdween voor de ogen van de jagers”
Ontdek
De Basiliek van Saint-Hubert:
De Basiliek van Saint-Hubert is een echte pelgrimsplaats en buitengewoon erfgoed van Wallonië. Men kan er de evolutie van verschillende bouwstijlen (Gotiek en Renaissance) in herkennen. Binnen zijn er prachtige kunstwerken te bewonderen zoals schilderijen, sculpturen en het orgel. De majestueuze basiliek troont op het plein in het hart van de stad, naast het abtenpaleis.
Ontdek
Het abtenpaleis :
Het “abdij paleis” werd gebouwd in 1729 om voorname pelgrimsgasten in ontvangen. De poort van het paleis is versierd met allegorische beeldjes uit de Romeinse kalender. Vandaag worden er staatsarchieven bewaard en het gebouw herbergt ook de culturele dienst van de provincie. Het paleis is gedeeltelijk te bezoeken tijdens tentoonstellingen en culturele evenementen.
Het jachthoorn blazen :
We hebben het begrepen: Saint-Hubert staat synoniem voor jacht en geschiedenis. Naast de legende van de heilige, is de jachthoorn het symbool van de jacht. Het karakteristiek geluid maakt deel uit van de folklore van Saint-Hubert en jachthoornblazers zijn aanwezig op zo goed als alle festiviteiten van de stad.
De vereniging van jachthoornblazers Le Royal Forêt Saint-Hubert werd opgericht in 1928. Met hun jachthoornmuziek worden religieuze en andere plechtigheden opgeluisterd.
In afwachting van de festiviteiten van 3 november in Saint-Hubert, kunt u in de regio een hertenbronstavond meemaken. Elk jaar, bij het begin van herfst, breekt de bronstperiode van de herten aan. Deze periode gaat gepaard met een amoureuze parade en ook met een gevecht tussen de mannetjesherten. Het luid loeien (=burlen) lokt de vrouwtjesherten schrikt de mannelijke rivalen af.
Ga op verkenning van de regio … en geraak in de ban van de heilige edelman!
Artikel update op 22/10/2019